Pracownia muzyczno - literacka

W tej pracowni uczestnicy poznają i próbują grać na instrumentach muzycznych, rozwijają swoją wrażliwość i wyobraźnie muzyczną, wspólnie słuchają muzyki, wspólnie tańczą i śpiewają. Oprócz muzyki prowadzone są proste gry logiczne i zabawy usprawniające. Uczestnicy uczą się wierszy, które recytują, uczą się ról, które przedstawiają. Pod okiem instruktorów prezentują swoje aktorskie umiejętności w różnorodnych inscenizacjach. W pracowni muzyczno – literackiej prowadzone są zajęcia z muzykoterapii, ludoterapii, biblioterapii, choreoterapii, dramatoterapii, poezjoterapii i socjoterapii.

Pracownia komputerowa

Pracownia komputerowa wyposażona jest w cztery zestawy komputerowe z systemami Windows i Linux, drukarkę laserową, urządzenie wielofunkcyjne, kserokopiarkę, sieć Internet przewodową i bezprzewodową. Uczestnicy pod okiem instruktora wykonują różnorodne prace poligraficzne i artystyczne wykorzystując do nich komputer z odpowiednim oprogramowaniem. Poza tym angażowani są w wykonywanie zadań przy wykorzystaniu edytorów tekstowych Microsoft Word, OpenOffice, LibreOffice (pisanie pism, druków, zaproszeń, podziękowań) oraz programów graficznych Paint, bardziej zaawansowanych np. GIMP (tworzenie zaproszeń, kartek świątecznych, wizytówek, dyplomów). Szereg zajęć zostało opracowanych w oparciu o Internet. W zależności od stopnia niepełnosprawności, stopnia zaawansowania, sprawności manualnej oraz umiejętności pisania i czytania, zajęcia przebiegają w zróżnicowany sposób. - nauka obsługi komputera od podstaw – objaśnienie pojęć i zagadnień związanych z komputerem, nauka włączania i wyłączania komputera oraz poszczególnych programów, nauka sprawnego posługiwania się klawiaturą, myszką i innych urządzeń peryferyjnych; - zaawansowana praca z edytorem tekstu – nauka formatowania tekstu, wyboru czcionki, jej rozmiaru i charakteru, ustawianie marginesów, wstawiania obiektów, ramek, obrazków, - nauka obsługi programów graficznych (prostego Painta i trudniejszych np. typu GIMP), począwszy od włączenia, ustawienia rozmiaru strony, poprzez wyszukiwanie gotowych obrazków użytecznych do malowania, a skończywszy na zaawansowanej technice obróbki graficznej, - nauka i doskonalenie sprawnego poruszania się po zasobach sieci Internet – podłączenie do Internetu, wybór witryny, umiejętność obsługi wyszukiwarki, konfiguracja poczty e-mail, obsługi programów do rozmów internetowych, ściąganie plików z sieci, umiejętność kopiowania tekstu i grafiki z Internetu do dokumentów itp. Zajęcia mają na celu w jak najlepszym stopniu przygotować uczestników do podjęcia pracy zarobkowej z wykorzystaniem wiedzy informatycznej.

Pracownia plastyczna

Uczestnicy pracowni plastycznej posługują się typowymi materiałami takimi, jak: farby plakatowe, akwarelowe, olejne i farby przeznaczone do szkła. Wykorzystują różne techniki plastyczne - dostosowane do zainteresowań i zdolności: rysowanie kredkami ołówkami, świecowymi, pastelami, malowanie farbami akwarelowymi. Wykorzystuje się również bibułę oraz suszone kwiaty. Powstają tutaj obrazy na szkle, malowane butelki, kartki świąteczne, monotypie. Podopieczni tworzą także prace przestrzenne z plasteliny i modeliny. Różnorodność technik i materiałów proponowanych uczestnikom pozwala na wybór najbardziej odpowiadającej im formy ekspresji twórczej. Każdy decyduje sam zarówno o wyborze techniki jak i temacie pracy. Praca twórcza sprawia uczestnikom wiele radości i daje dużo satysfakcji, a dzieła plastyczne zdobią pomieszczenia nie tylko warsztatowe, ale także wielu instytucji terenu powiatu łódzkiego. Mogą być także doskonałym upominkiem. Wyroby z pracowni plastycznej są niepowtarzalne i przepojone indywidualizmem. Obcowanie ze sztuką, przebywanie w świecie piękna pozwala na wyzwolenie pozytywnych emocji. Uczestnicy rozwijają tutaj swoje zdolności plastyczne. Zapoznają się z podstawowymi technikami - malarstwem, rysunkiem. „Rysunek jest podstawowym, pierwszym rodzajem twórczości - twórczej aktywności, myślenia. Od zarania był pierwszym etapem tworzenia, służył jako najprostsza forma zapisu myśli, wstępnych notacji, pytań, refleksji. Rysunek jest najprostszym, a zarazem najbardziej skutecznym językiem notacji powstających w umyśle zamysłów. Rysunek był i jest najbardziej demokratyczną dyscypliną sztuki, dostępną każdemu. Nie wymaga przekraczania określonego progu technologicznego. Jest namiastką dzieła.” Według W. Karolaka rysunek jest to myślenie na papierze. „Ta forma myślenia jest bardzo wartościowa. Myśląc na papierze, myślimy wielokrotnie co najmniej pięciokrotnie:

• po pierwsze - myślimy,
• po drugie - myślom nadajemy formę, kształt,
• po trzecie - rysując formę używamy ręki - można powiedzieć, że myślimy mięśniami,
• po czwarte - oglądamy narysowaną formę -myślenie wzrokiem,
• po piąte - oglądanie przeradza się w widzenie - myślenie refleksyjne.”

Pracownia gospodarstwa domowego

Dzięki codziennym zajęciom w tej pracowni uczestnicy zwiększają swoją samodzielność poprzez naukę przygotowywania różnych dań. Są to dania śniadaniowe, desery i potrawy obiadowe. Poza codziennym posiłkiem dla kolegów i koleżanek, uczestnicy uczą się także przygotowania poczęstunków dla zapraszanych gości, przygotowują menu na imprezy taneczne. Latem wspaniałą okazją do większej integracji grupy są grille organizowane przed budynkiem WTZ. W pracowni gospodarstwa domowego prowadzone są również zajęcia z zakresu estetoterapii, hortikuloterapii, ludoterapii oraz socjoterapii.

Pracownia krawiecka

Pracownia umożliwia zdobycie umiejętności z zakresu szycia ręcznego, haftu, tkania na prostych ramach tkackich, pracy na szydełku i technik kaletniczych. Uczestnicy uczą się posługiwać podstawowymi przyborami: igłą, nożyczkami, żelazkiem, szydełkiem, a wszystko po to, aby przyswoić proste czynności, takie jak przyszywanie guzików, cerowanie czy skracanie odzieży. Uczestnicy poznają rodzaje i właściwości materiałów krawieckich, dziewiarskich, hafciarskich i tkackich. Osoby sprawniejsze ruchowo poznają również tajniki szycia maszynowego, poznają możliwości wykorzystywania łączenia różnych materiałów, doboru koloru, projektowania wzorów, co umożliwia im wykonanie efektownych wyrobów m.in. ozdobnych patchworków ściennych, pluszowych maskotek, poduszek, pomocy kuchennych (fartuszków i rękawic ochronnych), a także przygotowanie strojów na warsztatowe przedstawienia. Poznają fachową literaturę i czasopisma z dziedziny krawiectwa, dziewiarstwa, tkactwa i hafciarstwa. Nabywają umiejętności korzystania z nich i wyrabiania nawyku gromadzenia wzorów. Uczą się wykonywania obrazów haftowanych i z naklejanej włóczki oraz przedmiotów użytkowych i dekoracyjnych, upominków i kart okolicznościowych wykonanych techniką dziergania (na drutach, szydełkiem i igłą gobelinową), haftowania i szycia. Wszystkie te czynności usprawniają manualność rąk i palców, ćwiczą koordynacje wzrokowo-ruchową i spostrzegawczości oraz opanowują podstawowe operacje technologicznych: zaginanie, załamywanie, cięcie, wycinanie i krojenie, klejenie i naklejanie, szycie różnymi ściegami, dzierganie, haftowanie i tkanie różnymi technikami i materiałami.

Rozwijają wyobraźnię i poczucie sprawstwa kształtowanego przez możliwość tworzenia i wykorzystania własnej pracy do celów artystycznych, użytkowych i zawodowych. Kształtowanie cierpliwości, wytrwałości i poczucia odpowiedzialności za wykopywaną pracę i stanowisko pracy oraz umiejętności wykonywania pracy grupowej. Nabyte umiejętności mają doprowadzić do osiągnięcia przez uczestników maksymalnej samodzielności i zaradności wynikających z życia codziennego.

Sala rehabilitacyjna

Oprócz pracowni terapeutycznych działa w Warsztacie sala rehabilitacyjna, której głównym zadaniem jest podniesienie sprawności psychofizycznej uczestników, a w odosobnionych przypadkach utrzymanie jej na jak najwyższym poziomie. Działalność rehabilitacyjna dla każdego z uczestników obejmuje diagnozę, prognozę, ordynację i kontrolę efektów w sposób okresowy i cykliczny. W sali rehabilitacyjnej stosuje się częściowo zadania z zakresu rehabilitacji leczniczej, „jako część procesu rehabilitacji, w którym stosuje się metody i środki w celu zahamowania pogłębienia się niepełnosprawności oraz maksymalnego usprawnienia organizmu osoby niepełnosprawnej. Podstawową metodą rehabilitacji leczniczej stosowaną w warsztacie jest fizjoterapia, a wśród technik fizjoterapii: kinezyterapia, czyli leczenie ruchem.” Realizacja tych zadań odbywa się poprzez wykorzystywanie ćwiczeń, wśród których można wyróżnić:

• Ćwiczenia ogólnorozwojowe mające na celu podniesienie ogólnej sprawności uczestników warsztatu,
• Ćwiczenia rytmiczne przy muzyce wykonywane głównie w postaci ćwiczeń ogólnych rozwijające poczucie rytmu, czas trwania ruchu, jego transmisję,
• Ćwiczenia korekcyjne wyrabiające nawyk prawidłowej postawy, korygujące powstałe wcześniej anomalie,
• Ćwiczenia kompensacyjno - adaptacyjne mające na celu kompensacje posiadanych ubytków i wad oraz adaptację do warunków zewnętrznych,
• Ćwiczenia manualne z użyciem odpowiednich przyrządów i tablic poprawiających umiejętności posługiwania się kończynami górnymi,
• Ćwiczenia czynne, wolne oraz samo wspomagające i poprawiające zakres ruchów w stawach,
• Ćwiczenia rekreacyjno – koncentrujące mające na celu podniesienie sił witalnych u ćwiczących.